Δεκτή ανακοπή 933 ΚΠολΔ - Προφανής δυσαναλογία μεταξύ του χρησιμοποιούμενου μέσου και του επιδιωκόμενου σκοπού (Μον. Πρωτ. Αθηνών 362/2024)

Η με αριθμό 362/2024 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κάνει δεκτή την ανακοπή του άρθρου 933 ΚΠολΔ, σε υπόθεση που χειρίστηκε το γραφείο μας και ακυρώνει την αναγκαστική εκτέλεση (κατάσχεση – πλειστηριασμός) της κύριας κατοικίας της εντολέως μας

“Η καθ’ ης η ανακοπή έχει επιβάλει αναγκαστική κατάσχεση για το ποσό των 33.476,26 ευρώ, επισπεύδοντας αναγκαστικό πλειστηριασμό για τις 21-2-2024. Από τα ανωτέρω, ωστόσο, προκύπτει ότι υφίσταται προφανής δυσαναλογία μεταξύ του χρησιμοποιούμενου μέσου και του επιδιωκόμενου σκοπού και υπέρβαση της αρχής της αναλογικότητας, λαμβανομένου υπόψη ότι η κατάσχεση έχει επιβληθεί * για το ποσό των 33.476,26 ευρώ, ενώ η εμπορική αξία των κατασχεθέντων ακινήτων ανέρχεται σε 218.440 ευρώ, δηλαδή υπάρχει μία σημαντική απόκλιση μεταξύ των ποσών αυτών, καθώς η αξία του ακινήτου είναι τουλάχιστον εξαπλάσια του ποσού της κατάσχεσης, το οποίο αποτελεί και το ποσό της συνολικής απαίτησης, για την οποία έχει εκδοθεί ο εκτελεστός τίτλος.

Σημειώνεται ότι από την υπ’ αριθμ. ……./2022 διαταγή πληρωμής προκύπτει ότι η συνολική απαίτηση που διαχειρίζεται η καθ’ ης η ανακοπή ανέρχεται στο ποσό των 50.757,28 ευρώ, η δε διαταγή πληρωμής εκδόθηκε για το ποσό των 32.391,26 ευρώ μετά από περιορισμό του αιτήματος εκ μέρους της καθ’ ης η ανακοπή, πλην, το γεγονός αυτό δεν μπορεί από μόνο του να άρει την προφανή δυσαναλογία μεταξύ του ποσού της επιδικασθείσας απαίτησης και της αξίας των κατασχεθεισών οριζόντιων ιδιοκτησιών, αφού το ποσό των 50.757,28 ευρώ δεν έχει καν επιδικαστεί υπέρ της δικαιούχου εταιρίας. 

Η καθ’ ης η ανακοπή δεν εξέθεσε με τις προτάσεις της ότι υπάρχει άλλη κινητή ή ακίνητη περιουσία της ανακόπτουσας με αξία εγγύτερη στην αξία της απαίτησης της καθ’ ης η ανακοπή, ώστε να παρέχεται στην τελευταία η δυνατότητα επιλογής ως προς το περιουσιακό αντικείμενο που θα μπορούσε να επιβάλει αναγκαστική κατάσχεση, με αποτέλεσμα η ανακοπτόμενη κατάσχεση να τυγχάνει καταχρηστική και στο πλαίσιο του άρθρου 951 παρ. 2 ΚΠολΔ. Πολύ περισσότερο, δεν αποδείχθηκε το ούτως ή άλλως δυσαπόδεικτο ζήτημα της ύπαρξης άλλων δανειστών της ανακόπτουσας (Γέσιου-Φαλτσή Π., Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως, Ειδικό Μέρος, τόμ. ΙΙ/α, 2^ έκδοση 2017, §53, σελ. 186, υπό II 2, αρ. 20).

Επομένως, συντρέχει περίπτωση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος, διά της επιβολής της προσβαλλόμενης κατάσχεσης, οπότε ο τρίτος λόγος της κρινόμενης ανακοπής πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος και κατ’ ουσίαν και πρέπει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης.”

Την υπόθεση χειρίστηκε ο Δικηγόρος Αθηνών, Μιχαήλ Ι. Κούβαρης

Δείτε αναλυτικά την απόφαση στο michaliskouvaris.gr